Foundation for Sites. Ons het op 8 Mei op ons Facebook die volgende ges oor Angus Buchan se Its Time biddag op Wildeals Kloof naby Bloemfontein Angus Buchan het gekom en Angus Buchan het gegaan en daar was wind en daar was sonstraleMaar daar het dit geindig. Die miljoen gebede vir reg en geregtigheid, vrede en hoop het op Wildeals Kloof se stof bly l, want net daar het reg, geregtigheid, vrede en hoop op die vlug geslaan en sien ons daagliks net meer onreg, meer ongeregtigheid, meer onvrede en meer wanhoop. Swarte wat een van sy dienste bygewoon het, het na die tyd verwaand en vol bravade ges Ons sal God dwing om te doen wat ns wil h Hy moet doenHoe is dit dan dat Angus Buchan, wat wyd en syd verkondig hy is deur God Self geroep en gestuur, ni daardie God se stem kan hoor f verstaan wanneer daar met hom gepraat word nie Deur die profeet Jeremia het Hy Angus tog helder en duidelik laat verstaan Bid ni vir hierdie volk ten goede ni. As hulle vas, luister Ek nie na hulle gesmeek nie Ek het in hulle geen behae nie maar deur die swaard en die hongersnood en die pes maak Ek hulle tot niet. Jer. En jy Angus, bid nie vir hierdie volk nie en hef vir hulle geen smeking of gebed op nie en dring by My nie aan nie, want Ek sal na jou ni luister ni Jer. Individu se selfverstaan het met die erkenning van sy of haar status as verslaaf, vrygelaat, of vrygebore begin. Daar is verwag dat n persoon se gedrag sy of. Charl, wat in die vierde ry van agteraf in die kerk gesit het, het onmiddellik besef die gemeente word aangeval en hy het instinktief gehandel op sy knie. Eksodus Grieks uittog Hebreeus sjemot naam is die tweede boek van die Hebreeuse Bybel. Die boek vertel van die uittog van Jakob se. Wat is die verband tussen Mandela se dood en die profetiese tydlyn tussen Johanna Brandt en Siener se visioene aangaande die dood van n belangrike swartman. Terme Bybel en Heilige Skrif. Die meervoudsvorm biblia boekrolle, boeke van die Griekse woord biblion is in die antieke tyd as die eenvoudsvorm van n Latynse. Maar Buchan volhard steeds in sy wederstrewigheid om sedert 1. Shalom Ministries aanhoudend gebede vir hierdie onbehaaglike nasie op te stuur. Ons het dit weer op 1. November verlede jaar in die FNB Stadion in Soweto beleef. Reeds so vroeg as 2. September het hy in die media hierdie reuse versoeningsbyeenkoms aangekondig en voorspel dat hy 1. Kaburis-p360_dewet1.jpg' alt='Apokriewe Boeke Van Die Bybel Pdf' title='Apokriewe Boeke Van Die Bybel Pdf' />Tot hiertoe en nie verder nie Let wel, ons gaan die streep trek en die duiwel besweer, en nie die God wat hom geroep het nie. By daardie Sacred Assembly wou Buchan Suid Afrika versoen en ook verlos van n vernietigende gees van geweld, korrupsie, haat, onvergewensgesindheid, woede en negatiwiteit Ons is op n mespunt in hierdie land en net God kan ons red, het hy ges en bygevoeg South Africa has warm and loving people, but it is time for us to gather before God and to ask Him to break the spirit of destruction Only a united church can heal a dividednation. Maar tot nou toe sien ons nog geen versoening nie. En ons eerste vraag is dan As die Renboognasie dan almal warm and loving people is, hoekom is dit nog vir God nodig om n gees van vernietiging te breek Di twee loop mos nie hand aan hand nieEn ons tweede vraag Hoe op godsaarde wil hy die meer as 3 0. Suid Afrika verenig Hy sal daarvoor wag totdat die Beuel eendag blaas, en dan sal dit nog nie moontlik wees nie, want dn word skaap en bok finaal van mekaar geskei Tydens die Sowetodiens het hy saam met die skare hierdie belydenis afgel I believe in God, the Father Almighty,the Creator of heaven and earth,and in Jesus Christ, His only Son, our Lord I believe in the Holy Spirit the holy catholic churchHy het elders ook ges hy wil graag alle Suid Afrikaners onder die katolieke kerk se vaandel intrek, en hy maak geen geheim daarvan dat hy n geswore katoliek is nie. Die FNB Stadion gebede het ewewel ook, net soos in Bloemfontein die geval was, in Soweto op die speelveld agter gebly, want die vernietigende gees van geweld, korrupsie, haat, onvergewensgesindheid, woede en negatiwiteit, het ons sedertdien met rente teruggekry. Angus Buchan se noue verbintenis met die gekleurde rasse dink maar aan die Beth Hatlaim weeshuis vir swart weggooikinders op sy plaas in Natal herinner nogal sterk aan n ander Scott met dieselfde neigings, nl. Dr. John Philip wat in 1. Kaap gekom het as hoof van die London Missionary Society. Hy het geglo hy is geroep om die swart volke te evangeliseer en dan met die blanke te verenig. Maar net soos Buchan was hy ook totaal uit pas met die Voortrekker en Boer se volkskarakter, hulle diepgewortelde drang na vryheid en afskeiding. John Philip is in sy tyd deur die Kaapse kerk gesteun, vandag geniet Buchan die steun van l wat kerk is Dus is di twee nie die enigste geroepenes wat die profeet Jeremia se Goddelike Opdrag hierbo ignoreer nie. Sedert 1. 99. 4 is daar reeds miljoene gebede uit die mond van geroepenes van kansels af vanuit tienduisende kerke oor die land vir vrede opgestuur, maar dit het elke keer leeg na hulle toe teruggekom. Of kan iemand dalk n dag f datum noem waarop ons al soveel as n oomblik se vrede in hierdie land van verdrukking en smart deelagtig wasNou wr moet ons dan die fout loop soek By ons voormanne, die politieke leiers Die bedrieglike media Of dalk albei Ja, hulle het hulle pond vleis gegee. Maar hulle het net gedienstig die touleier gevolg die kerk. Heldedaad verag. Onthou u nog die St. James bloedbad wat op Sondagaand 2. Julie 1. 99. 3 tydens n erediens by die St. James Kerk in Kaapstad plaasgevind hetDaardie noodlottige aand terwyl jongmense voor die gemeente gesing het, het n gemeentelid, Charl van Wyk, n geluid by die voordeur van die kerk gehoor, en die volgende oomblik het n bende swart terroriste deur die deuropening handgranate waaraan spyker geheg was na die gemeente oor die vloer gerol en terselfdertyd met aanvalsgewere op hulle losgebrand. Charl van Wyk. Charl, wat in die vierde ry van agteraf in die kerk gesit het, het onmiddellik besef die gemeente word aangeval en hy het instinktief gehandel op sy knie neergesak en terselfdertyd sy. Special rewolwer uit sy enkelholster getrek, waarna hy twee skote op die aanvallers afgevuur het daarna het hy na die gangetjie tussen die banke gekruip en by die agterdeur uitstorm met die hoop dat hy die aanvallers op kort afstand sal kan skiet. Toe hy egter om die hoek van die kerkgebou kom, was die terroriste reeds in hulle voertuig en besig om weg te trek hy het nogtans met sy laaste drie rondtes op hulle losgebrand. In die aanval wat deur vier kaders van die Azanian Peoples Liberation Army APLA uitgevoer is, het 1. Die terroriste was op die punt om petrolbomme tussen die sowat 1 0. Charl op hulle begin skiet het, en hulle het toe dadelik op die vlug geslaan. Met sy heldhaftig optrede het Charl waarskynlik honderde lewens gered. As n boef my lewe of di van iemand anders wil neem, f my vrou of dogter wil verkrag, sal hy eers moet koes vir my koels het Charl later ges. In Afrika sien ons dikwels die verkragting van vroue en kinders deur rebelle en regeringsoldate. Die Christen het nie net die reg nie, maar ook die plig om hierdie misdadigers met alle geweld teen te staan. Sy mede Christene se reaksie was egter vir hom n groter skok as die bloedige aanval op die kerk self Hulle het my dit verkwalik en veroordeel omdat ek op die moordenaars geskiet het, het hy teleurgesteld ges, en bygevoeg My antwoord hierop is eenvoudig om ons gesinne te beskerm, is om God te eer Nie n van die vier barbare is deur Charl se optrede gedood of selfs net gewond nie maar sy kerk braak gal daaroor. Hoekom Omdat die kerk self hierdie wilde wese van die veld tot heilige verklaar hetDit is in 1. Waarheid en versoeningskommissie WVK ontvang. Die kerkman, eerwaarde Tutu, het van dankbaarheid saam op hul skouers daaroor gehuil. Die St. James kerk na die aanval. Met die Messias se Eerste Koms tweeduisend jaar gelede, het ook die swaard gekom. Ek het nie gekom om vrede te bring nie, maar die swaard. Mat. Hy het geweet dat van daardie dag af tot en met die voleinding, ons nooit vrede sal sien nie en daar die een oorlog op die ander sal wees. Die praktyk van vernedering slawerny en Christelike asketisme in laat antieke SiriDie praktyk van vernedering slawerny en Christelike asketisme in laat antieke SiriC. L. de Wet, Departement Bybelse en Antieke Studie, Universiteit van Suid Afrika. Lit. Net Akademies Jaargang 1. ISSN 1. 99. 5 5. Opsomming. Hierdie artikel ondersoek die laat antieke Christelike bronne van Siri en Mesopotami en vra spesifiek na die aard van slawerny en die verhouding tussen slawerny en die asketisme in hierdie tydperk en gebiede. Van besondere belang is om vas te stel tot watter mate die sosiale instelling van slawerny die Siries Christelike asketisme benvloed het. Daar word eers gekyk na die instelling van slawerny in die stedelike en plattelandse gebiede van Siri en Mesopotami. Dan word hierdie praktyke van slawerny vergelyk met die asketiese praktyke van die monnike, veral met die oog op die beginsel van vernedering, of msarrqt. In hierdie opsig word aandag gegee aan die fisieke praktyke en materile tegnieke wat monnike toegepas het in hul askese wat onder andere strawwe ketening en gevangenskap ingesluit het. Ten slotte stel die artikel voor dat daar gepraat kan word van doulologiese asketisme wat beteken dat slawerny asketiese praktyke tot so n mate benvloed het dat monnike letterlik soos slawe voorgekom het. Sommige monnike het moontlik selfs na werklike verslawing gestreef as n toets van hul roeping en getrouheid. Trefwoorde asketisme Johannes Chrysostomus Johannes van Efese laat antieke Liber graduum monnik Patristiek selfverloning Siri Siries slawerny Theodoretus vernedering vroe Christendom. Abstract. The practice of humiliation slavery and Christian asceticism in late ancient Syria. This article analyses the nature of slavery in late ancient Syria and Mesopotamia, and investigates the possible influence of slavery on Christian ascetic practices in the region. This analysis demonstrates how slavery, especially the techniques of discipline and punishment within slaveholding contexts, produced correlates in the ascetic practices of Syrian Christian monks. The study commences with an investigation of institutional slavery in Syrian urban and rural areas. In order to better understand slavery in the urban context, the works of John Chrysostom are used as a primary source. For rural areas an example from Theodorets Historia religiosa is used, along with findings from recently published secondary sources. It is shown that slavery was a basic characteristic of both contexts, but that distinctions between slaves and free persons were more pronounced in urban than in rural contexts. The reason is that the type of labour in the smaller villages surrounding the urban areas lent itself to the kind of exploitation mirrored in slaveholding contexts, and poorer peasants were often treated like slaves. The Syriac terms used for villagers are the same as those used for slaves. However, the techniques of discipline and punishment in urban areas were similar to those of rural areas there is consistency in the use of whipping, chaining, confinement and collaring. The second part of the article looks more specifically at ascetic practices and how the discourse of slavery or doulology functions in Christian sources on asceticism. The notion of humiliation msarrqt in Syriac was central to early Christian ascetical theology and practice. In surveying the development of doulology in Syrian Christian ascetical works, the article begins with an analysis of the 2. Syriac Liber graduum, which is concerned with the discipline of the body. What this analysis shows is that the monks to whom the Liber graduum is addressed used Christ as an exemplar for their practices of shame and humiliation. Philippians 2 61. Christ as having assumed the form of a slave, in reference to his incarnation, and suffered all the humiliation associated with the human state, including death. The author of the Liber graduum developed the notion of Christs emptying, or kenosis, into the principle of msarrqt. Monks are now instructed to discipline their bodies using the same techniques of discipline and punishment used on slaves. Monks wore chains so heavy that these permanently affected their posture. Monks also wore collars and other restraints. Such restraints were often highly personalised, and also had a punitive dimension to them. Theodorets account of Eusebius of Teleda is illustrative of the punishment monks inflicted on themselves for what may appear to be even the smallest transgression, like gazing upon some farm workers and longing for ploughing the land again. These practices continued into the later centuries, as is clear from John of Ephesuss Commentarii de beatis orientalibus. Johns biographies also describe fettered and collared monks. At this stage the term slave of God practically functioned as a technical term referring to a monk. But along with ascetic practices of humiliation that resembled slavery, the sources also seem to attest to a much more direct link between slavery and Syrian asceticism. It seems that some monks may have sought out physical enslavement as a test of their calling and proof of their obedience. Several sources refer to such incidents. One of the most famous is Jeromes Vita Malchi, in which a Syrian monk is captured and enslaved although against his will by Saracens. The enslavement functioned both as punishment and also as a means of driving Malchus back to his monastery. A similar case is found, written somewhat earlier, in the narrative of the apocryphal Acts of Thomas, in which the protagonist, Judas Thomas, is sold by Jesus as a slave to an Indian merchant. This forced Thomas to go on a missionary journey to India. The story of Thomas, which was highly influential in later Syrian monastic thought, may have served as a paradigm for later monks. Pseudo Nilus refers to a certain Theodoulus who became enslaved while accompanying his father on a missionary journey. His enslavement becomes a test that validated his status as a monk. There are also narratives of Faymiyn and li, and Paul of Qenos and John of Edessa, who also became enslaved during a missionary journey. Thermal Environmental Engineering Threlkeld. The humiliation associated with slavery did play a role in monastic self fashioning, and from this conclusion two important implications arise. Firstly, there was a direct and distinctive relationship between Christian asceticism and institutional slavery, which means that they influenced and shaped each other. We could then rightly speak of doulological asceticism. This observation implies, in turn, that slavery was positively evaluated by Christian monks, and that these monks mirrored their relationship with God as slaves of God in terms of actual institutional slavery. Because institutional slavery was foundational to doulological asceticism, it also means that the perseverance of such ascetic practices supported institutional slavery. If God can have slaves, so can human beings. The second implication is that studies on Christian martyrdom, asceticism and monasticism need to take slavery into account among its many other literary expressions, including contest and military imagery. Slavery then becomes indispensable for the study of early Christian theology, spirituality and ethics. Slavery was therefore no impediment to the monastic life. Rather than understanding slavery as a sin, slaves could live as ascetics, and the day to day life of ascetics mirrored, somewhat, the lives of slaves, particularly those of the rural areas. The slavery of God was expressed in an embodied sense, and the article shows that slavery may have been one of the most influential discourses and institutions that shaped and transformed late ancient Syrian Christian monasticism. Keywords Asceticism early Christianity humiliation John Chrysostom John of Ephesus late antiquity Liber graduum monk Patristics self renunciation Syria Syriac slavery Theodoret.